Ανθρωποι με μπλε αίμα.

Και όμως είναι αλήθεια.

 Υπάρχουν άνθρωποι που το αίμα τους δεν είναι κόκκινο, όπως των υπόλοιπων ..θνητών, αλλά μπλε!

 Και φυσικά δεν αναφερόμαστε στους ...γαλαζοαίματους αλλά σε άτομα που το αίμα τους έχει μια μπλε απόχρωση. Υπάρχουν περίπου 7000 άτομα στον κόσμο που έχουν μπλε αίμα. Ονομάζονται κυανητικοί (από το λατινικό cyanea = μπλε).

 Πριν μερικά χρόνια, γεννήθηκε στην Μ. Βρετανία η Polly Neti, που το χρώμα του αίματος της ήταν μελιτζανί! 

  Οι γιατροί εξήγησαν στους γονείς της ότι υπεύθυνο για αυτό ήταν το αντισυλληπτικό χάπι που παλιότερα έπαιρνε η μητέρα της, ενώ διαβεβαίωσαν ότι θα έχει φυσιολογική ανάπτυξη. Ο καθηγητής του κέντρου Αιματολογίας στο Λονδίνο, Efresi Robert εξηγεί ότι ο χαλκός αντικαθιστά τον σίδηρο – που κανονικά βρίσκεται στο αίμα – και έτσι έχουμε την χρωματική διαφοροποίηση. Φαινόμενα αληθινού κυανού/μπλε χρώματος ίσως υπήρχαν και στον Μεσαίωνα – κατά τις ίδιες πηγές – και άρα δεν ήταν απλά φήμη των ευγενών.

 Υποστηρίζεται επίσης πως κάποιοι από τους ιππότες των πρώτων αριστοκρατικών οικογενειών είχαν όντως μπλε αίμα που οφειλόταν στην επίδραση της μεγάλης ποσότητας χαλκού που ήταν κατασκευασμένη η πανοπλία τους. Επιπλέον, υποστηρίζεται ότι το μπλε αίμα είναι ανθεκτικότερο στα μικρόβια, ενώ επουλώνει έως και τρεις φορές γρηγορότερα τα τραύματα. 

 Ας επιστρέψουμε πάλι στους "γαλαζοαίματους" και ας δούμε πως ξεκίνησε αυτή η θεωρία.

 Το επίθετο "γαλαζοαίματος" λοιπόν πρωτοεμφανίστηκε το Μεσαίωνα για να δηλωθεί η αριστοκρατική καταγωγή των ευγενών και μελών των βασιλικών οικογενειών. Ασφαλώς με αυτό τον τρόπο ξεχώριζαν από τους απλούς θνητούς, το λαό. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, η χρήση ξεκίνησε από την μεσαιωνική Ισπανία ή Αγγλία. Την εποχή δηλαδή που πολλά από τα εδάφη της Ευρώπης –μεταξύ αυτών και η Ισπανία- είχαν καταληφθεί από Άραβες. Οι ευγενείς λοιπόν αυτών των περιοχών βρήκαν ένα έξυπνο τρόπο για να παρουσιάσουν την ανώτερη κοινωνική τους τάξη τονίζοντας την αντίθεση της δικής τους κατάλευκης επιδερμίδας σε σύγκριση με εκείνη των μελαμψών κατακτητών από την Ανατολή.

 Ωστόσο, αυτό δεν αποτελούσε πάρα ένα τέχνασμα και όχι κάτι που ήταν χαρακτηριστικό εκ γενετής. Οι ευγενείς με θρησκευτική ευλάβεια φρόντιζαν να βγαίνουν σπάνια από το σπίτι τους την ημέρα και γενικά να αποφεύγουν τον ήλιο και … το μαύρισμα. Με κάτωχρο δέρμα, οι φλέβες τους ήταν αρκετά ευδιάκριτες και έτσι οι ευγενείς αυτοανακηρύχτηκαν "κυανοαίματοι"/"γαλαζοαίματοι". Φυσικά το αίμα τους δεν διέφερε σε τίποτα από αυτό που έχουμε οι όλοι, όμως η έκφραση επιβιώνει ακόμη και σήμερα.

Αλήθεια, εσείς έχετε δει γαλαζοαίματο; (με την κυριολεκτική και μεταφορική έννοια της λέξης).

Πηγή